Lela Iı Şiiri - Şerafettin Kaya

Gülmeden gönülsüz gelebilirsin,
atarak baharın renklerini üstünden.

Yakanda beyaz bir sonbahar hüznü dursun
o yakışır sana.
İçinde yaz ölürken de gelebilirsin,
eğer aradığın kendinsen.

Kazma geriye zamanı,
anılarla dövüşmeyi bırak.
Giy bu şehri üstüne,
sokaklarında dolaşayım,
çocuklar ağlasın balkonlarında...

Cinayetler, kavgalar, işkenceler, yalnızlıklar, fahişeler...
Hayır hayır... sen çıkart bu şehri üstünden
Kızgın öfkelerinle de gelebilirsin
gel otur karşımda.
Kaşların çatık, bacakların sallanıp dursun,
küçük bir tebessüm bile kaçırmadan ağzından,
bir katilmişim gibi bak yüzüme,
ama ne olur giyme bu şehri üstüne...

Dedim ya;
içinde yaz ölürken de gelebilirsin,
eğer aradığın kendinsen...