Hiçbir ırmak temizleyemiyor
Yağmur damlaları değmiyor
Kasıklarım kanlı, lekeli kalıyor
Lekenin utancı yüzüme vuruyor
Gözlerimi kaçırıyorum herkesten
Kendi töreme yenik düşüyorum
Kirlenmiş çocukluğumdan,
Temiz bir kadın yaratamıyorum.
Aynalar çatlıyor,
Yüzümü göstermiyor.
Kasıklarım kanlı, lekeli kalıyor
Lekenin utancı ellerime vuruyor
Titriyor ellerim, tutamıyor
Saflığımdan geriye hiçbir şey kalmıyor
Bir lekeyle kirleniyorum
Hiçbir okyanus beni temizleyemiyor...
Kayıt Tarihi : 13.5.2008 23:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Solmaz Akça](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/13/lekeli-cocuklugum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!