sözlerim çağrışımsız kelimeler gibidir
ağdalı bulduğunuz çetrefil bir lisanda
yaşadığım her satır yalnızlıkla bilenir
suskunluk kesebilir dilimi bu isyanda
isyanım kan tüküren cam heykeller gibidir
buz kırığı bakışım başlarsa ısınmaya
eriyen bir yüreğin pişmanlıkları damlar
kağıttan kalelerde korunan yalnızlığa..
yalnızlığım lekeli çerçeveler gibidir
içinde resmin yoksa satılmaz mezatlarda
karanlık bir duvarda beklemeye mahkumum
satılmayan çerçeve mecburdu mutsuzluğa...
10 temmuz 2001-bursa
Ramazan DirginKayıt Tarihi : 16.8.2010 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!