Şimdi, esmer dudaklı bir geceden
Vişne lekeli günler bırakıyorum bir şiirin göbeğine.
Omurgası kırık kadınlar hatırlıyorum
Denizi olmayan..
Sisli havalarda yorgun gemiler geçerken
Avuç içlerimden başka bir limana,
Uzun boylu,
Ve küpeli bir adam,
Arkasında izler bırakan
bir zaman diliminden dokunuyordu
Güneş yanığı şiirlerimin dudaklarına.
Uydurmuş olamam...
Halbu ki sen,
Afrika kadar uzaksın bana...
Özge Özgen
Kayıt Tarihi : 11.6.2019 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özge Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/11/leke-57.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!