Kar taneleri buzul kütlesi oluyor.
Eksi otuz iki uykularımı bölüyor.
Buzulda kan lekesi var.
Buzulda siyah var.
Kan lekesi ve ben,
Zihnim parçalandı.
Zihnimi bıraktım lekeye.
Mutluluğu bıraktım.
İyi günleri bıraktım
Leke göz kapaklarımın altında.
Uyumaktan korkuyorum.
Uyumak içimi acıtıyor.
Yüzleşmek...
Ah yüzleşmek ne zor vicdanla.
Gözlerim, beynim ve düşüncelerim ayna.
Düşünme ve hareket kabiliyetimi kaybettim.
Kokular ve ses hücremi esir aldı.
Çaresizliğim cümlelerimde öbeklendi.
Çaresizliğim bileklerimi kesti.
Çaresizliğim zihnimi parçaladı.
Cümleler dilimde lal oldu.
İçimdeki sır yakıyor beni.
Sırdaş olmak ne zormuş lekeyle.
Kar taneleri ve buzul.
Kıştan bahara çıkmak zor.
Eksi otuz iki cümlelerimi kirletti.
Eksi otuz iki,
Kan lekesi ve silah...
Kusmuk kusmuk gerçekler...
Kokunun rengi gerçeğin ta kendisi.
Serkan Bol
Kayıt Tarihi : 21.12.2011 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!