Lehçesi Kayıp Siy/ah Şiiri - Mine Kuş

Zemheri'ye
Bahar giydiren
Vermez mi sanırsın visale karar!
Bilmezsin
Seyyah gönlüm hangi kapıda sabahlar
Dua'nı duama kat
Bu firak bizi boğar!

Derviş heybesinde
kaftanı eskimiş sözler getirdim!
Kırbam; Aşkı taşıyordu
Suya ve göklere şükrettim
Yara; yaraya
yar olmaz deyi
Kanatlarımı ateşe verdim
Lal oldu göklerin dili
Gizemini haykırdı Hira
İKRÂ

Muhkem ayetlerde aşikar idi
Gördüm itaât ettim
Ört beni ey aşk
Ört tüm ihtişamınla!
Seyyah bir yolcuyum
İşlendikçe olgunlaşır
Bedeli par olmayan cevahir taşı deyi
yolu lisan bildim

Asırları
Kavimleri aştım geldim
Kervan yorgunuyum
Sormadın - neredeydim?

Efsa'dan vazgeçmek mi?
Güldürme beni
O tufan
O mai
O ki canıma kast
Zümresi aşk
Siy/ah
Bin gün/ah
Gözleri berzâh
O gözler ki bana hep yasak
Beni muaf kıl
Ey aşk!

Nasibime ateş düştü
Safları sıklaştırın
Varın o yarin kapısına
Duan'dan hak istiyor deyin
Hû zikriyle yıkasın beni
Guslüm yarım ağız kalmasın
Siyah donlu beytin aşkına!

De gülüm
Yürek senin aşk benim
Kav'dır kibriti yakan
Kınından çıkardım kadim akitleri
Keskin bakasın diye
Bed yanlarını eyeledim

Yarim
Gizil sancım
Düş yamacıma
Evvelim
Ahirim
Orada mısın?
Seni ölesiye özledim!

Sağ ve sol yanıma selam verip
Seni
Melekler meclisine havale ettim
Meryem avazına
Dilimi tembihledim
Bedenim toprağa kayıtlı
Dünyanın eşiğinde eylendim

İçi dua dolu su hâresiyim
Hiç bir kavmin göçüne benzemez gidişim!

Suya ve göğe and olsun
Yüreğim nar
Dağılırsa kızılca kıyamet kopar!