Legal Sancılar Şiiri - Mehmet Koyuncu 2

Klostrofobik bir hayatın
İntihara meyilli dalgalanmaları
Beyninde yankılanan bir kadının sesi
Ya da huzuru sokağın, bir geceyarısında

Derin bir iç çekiş, akabinde anksiyete çığlıkları
Bir mesajın hayali bildirimi, telefonun kaçınılmaz tıngırtısı
İntihar ipinin ucundaki günler
Mutlak son gelmeyecekmişçesine sallanıyorlar

Kusmayı beceremeyen bir bünyenin baş ağrısını taşıyorum
Her zerresinde bedenimin
Kafeine düştüm bu ara, alkol pek etki etmiyor ya
Asla net görülmeyen saniyelere

Kararsız, depresif ve bıkkın tüm eşyalar
Kanser kokan odamı sarmışlar
Bir mezar olamayacak kadar şanssız yatağımda
Her gece beni daha çok boğuyorlar

Tiksinerek bakıyorum; kalemime,
Saçlarıma, yüzüme, gözlerime, yaptıklarıma,
Yazdığım her şeye bir hayatın üstüne...
Sadece yanlışlarla dolu bir tomar kağıt gibi tıpkı

Hiç olmadığı kadar yalnız satırlarım
Kaçıyorlar, tutamıyorum duygularımı
Ürkek bir sokak kedisi misali
Geride yaşayan bir ceset bırakıyorlar

Yoruldum, belki de intihar fikrinden
Bu mükemmel kaçışın hayalini izliyorum
Derin bir hayranlık içerisinde
Atlamaya korktuğum balkonumun penceresinden

2 Ekim 2018, Denizli