Lefkoşa Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Bana yârin dudağını hatırlatan şehir
Lefkoşa
Bugün gri düşlerin arasında dolaşmakta olan
Ben miyim, o mu?
Ruhum titreyen adımlarla zamanı solumakta
Ve özlemimden ezim ezim dökülüyor
Lefkoşa
Yârin narin ruhuna…

Aşkın kumral saçları dokunuyor Lefkoşa’nın şakaklarına
Elalı bakışlar geziniyor duraklarda
Her selvi boyun havasında
Üç ben düşürüyor yaprak yaprak sokaklara
Ah,
İçimdeki tangonun tutkusu vuruyor Lefkoşa’nın şavkına
Dönüp yalnızlığı buluyorum koynumda
Bakışlarım Leyla…

Kokunu süslenmiş Büyük Han, gidişini giyinmiş Arasta
-Ruhunun, yamacıma akışını hayal ediyorum
Sarhoşum ve seni içimden çıkarıp sımsıkı sarmak istiyorum.-
Tenimde nefesinle her adım attığımda
Sanırım ki buralar Lefkoşa değil
Ve ben her an düşmeye hazır bir yalpalama durağında;
Arafta…

(Galiba
Ruhuma el Fatiha…)