Lefke Bağlarının Gülüsün Sen

Lefke dağlarındaki esaretimden doğan kır çiçeğisin.
Eşkiya Bekir ile Devrişe’nin biricik Ayten’isin.
Sen dün değil bir aydınlık geleceksin.
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Gençliği yaşadın yeşilin içinde,
Yok olup gittin bir subay göçünde,
Evlendin yedinci ayın yirmisekizinde,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Gözlerindeki parıltıyı ben bilirim,
Anadolu’ya kızım için gelirim,
Ayten’imden mutluluğu alırım,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Altını çamura atsan batmaz,
Ayten’i görenler yatak yatmaz,
Onunla konuşmaya dil yetmez,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Saçlarındaki aklara bakıyorum ben,
Kızım, Ayten’im, yüreğine akıyorum ben,
Yağmur olup, şimşek olup çakıyorum ben,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Yıllar geçer, anılar kalır,
Ayten’imin gençliğini Anadolu alır,
Yavuz Bayram tüm gerçeği bilir,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Bülbül öter, gül solmaz,
Bu dünya kimseye kalmaz,
Beklerim Ayten’im Lefke’ye gelmez,
Lefke bağlarının gülüsün sen.
Lefke bağlarında soluk alırım,
Ararım Ayten’imi geri kalırım,
Gider onu Baymışlarda bulurum,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Taşıma su ile değirmen dönmez,
Ayten’in çırası Aksaray’da yanmaz,
Gül açmazsa, bülbül ötmez,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Ben yokluğa sen ile yanarım,
Her geleni Ayten sanarım,
Arı gibi çiçeklere konarım,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Dokunuşun, sevişin, “baba”, diye gelişin,
Hele bakarken gamzeli gülüşün,
Gül bakışın, bülbül ötüşün,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Güller gün gelir çiçekler açar,
Zafer ile Aynur elinden uçar,
Kızım gelmez Lefke’den kaçar,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Dönülmez akşamlara yolcuyum,
Öte dünyada bilin hancıyım,
Ben yavrumun gönlünde sancıyım,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Izdırabı yaşarsan ağlarsın,
Kalbin isyan ederse çağlarsın,
Ben Eşkiya Bekir’im gönlümü dağlarsın,
Lefke bağlarının gülüsün sen.

Lefke bağlarında asma ekilir,
Hasret gurbetlerde çekilir,
Ayten’ime türküler yakılır,
Lefke bağlarının dünüsün sen.