Leda Şiiri - Abdullah Tekmen

1957'li yıllarda İstanbul'dayım.45. Dönem İstihkam Yedek Subayı Okulundan yeni mezun olmuş; çiçeği burnunda İstihkam Asteğmeniyim. Gerek şanlı ordumun şerefli bir subayı olarak duyduğum sonsuz kıvanç, gerek duygusal yönden ve de gerekse <> gereği olarak dolu dizgin yaşadığım günlerden bir gün; İstanbul Arkeoloji Müzesini gezerken, ak mermerden yapılmış. Yunan Mitolojisine özgü ilginç bir heykel gördüm.Bu heykel sözüm ona tanrılar tanrısı(!) Zeus'un bir kuğu kuşuna dönüşerek ölümlü yaşamı olan, yeryüzünde yaşayan güzeller güzeli <> adlı bir kadınla birleşmesini göstermektedir.Heykelin altında da <> yazılıdır. Ben sonsuz bir ilgiyle ve de dikkatle bakarken, yanıma bir güzel genç kadınla güzeller güzeli, yeni açmış gül goncası bir genç kız geldi. Onlara bu heykelin mitolojik durumunu heyecanla anlattım.Beni dikkatle dinlediler. Leda'yı kıskandım. Leda'ya olan şiddetli kıskançlığım sonucu, mitolojik ölümsüz bir tanrı olan Olimpos dağı'ında yaşayan Kronos Oğlu Zeus'e düşman oldum... Bu nedenle, o günden bu yana yıllar geçti, köprülerin altından çok sular akmış olmasına karşın duyduğum kıskançlık ateşi içimde bir yanardağda gizlenen bir volkan gibi kaynamaktadır.