Lebissa Şiiri - Sibel Arslan

Güneş battı batacak
Baktığım yerler kırmızıya yakın
Maviden uzak.
Birazdan gecenin karanlığı düşecek
Yaydan fırlayan oklar gibi
Üzerime üzerime.
Ben yine her zaman ki gibi
Elime bir kalem alacağım
İçimin dolusu ile.
Dolduracağım
Satır satır.
Benden
Gelenler ile gidenleri
Önce toplayıp
Sonra eksilteceğim.
Ah!! Lebissa
Gece oldu artık karanlık çöktü çökecek
Ben yine aynı şarkıları söyleyerek
Ya dans edeceğim
Ya da geceye
Yeniden renk vereceğim.
Biraz kara biraz mor.
Gökyüzünün laciliğinde
Belki de kaybolup gideceğim.
Çok uzak sanki
Ya da çok yakın
Elimi uzattım uzatacağım
Yıldızlar ve gökyüzü
Yakın mı uzak mı?
Bilmiyorum.
Ah!! Lebissa
Ağırlaşıyorum artık kendime
Hep aynı döngü işte.
Sabah doğacak güneşi
Hayal edip
Umutlarımı şimdilik yastığımın altına Bırakıp
Sessizce
Uykuya dalıyorum..