Lebdeğmez Şiiri - Mehmet İslami

Seyrederek giden ülkücüleri
Cennete ileten yolun dediler
Ür diye hırlatan türkücüleri
Yağıdır; yediği yalın dediler

Diktikleri şeytan işi kuleler
Zindanlarda akıl dışı hileler
Ülkücüye çektirilen çileler
Çiçekler içinde gülün dediler

Ülkü dedi ülke dedi haykırdı
Şahlanan dorutay dizgini kırdı
Saldırınca hoyrat çakalı, kurdu
Eşiğinden çıktı telin dediler

Canlı cenâzeler salı neylesin?
Kara yaslı olan alı neylesin?
Çaresiz kalanı, hâlı neylesin?
Yâdların elinde elin dediler

Ezelden hür doğan Türkoğlutürkü
Güyâ eritecek ihânet çarkı
Gayet ağır iken, hainden narkı
Düğündeyiz sizde gelin dediler

Ülkenin kutsalı ağaca, taşa
Göz diken haine diyorlar yaşa
Serini geri al diyen gardaşa
Kanlı gözyaşını silin dediler

Canı, kanı helâl ettik yurt için
Varı yoğu harcamışız mert için
Ellâh diyen, Rasul diyen fert için
Çiçeklerle candaş gülün dediler

Sen Dîn dediğinde kini kusanlar
Tahta küheylena karşı susanlar
Darağaçlarına şehid asanlar
Her taşın, kütükten kalın dediler

Zındıkalık engelini aşınca
Cihâd için akınlara koşunca
Ellâh diye çağlayarak coşunca
Kürre i çöl etti; selin dediler

Dünyâ için hayâtını tükettin
Sen kendi kendine seni yük ettin
Hakîkat rahında sûratle gittin
Sekiz ayaklıdır salın dediler

Leylâ diye Yaratanı alınca
Gönül Şahinini yüksek salınca
Dînin kılıcını âşkla çalınca
Yeşerdi her yanı, çölün dediler

Kâinât Ellâh’ın âşkıyla dolsun
Hakta yanlış olan terlere dalsın
Yâhûdâ gölüne şükürler olsun
Zehir akıtıyor dilin dediler

Ellâhtır yaratan sarılın dedik
Altı+üç zerile karılın dedik
Kırklar dergâhında görülün dedik
Otuz yönden gelir yelin dediler