Peşin sıra sürü küsmem ey can! küssün dağ dağa,
Ben ki; ta baştan teşneyim yanmaya peşin peşin.
Vardır diye umur etmem pek çok cevrine aşk'ın,
Aşkın olsa baştan bin dert sürse her gün dağdağa.
Sine sine özüme nâr dört dönerim pervane,
Canan can yakar ne gam alsa geçer sinesine.
Hararete deva olmaz öldürür kor ma nas'ı,
Manası nedir sorarlar bilmem had ne perva ne...
Yâr sevdim de aman Allah! Meğer demir leblebi,
Varamıyorum yanına engel olur derin yar.
Derler; ''yandın bir araya gelemez iki yakan,''
Yakan yakmış yansın! Söner öpse aşkla leb leb'i.
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!