LEB İZİ VARDI
Acele postayla, yar mektup salmış
Gel dememiş ama, tez izi vardı.
Yazmamış hasreti, efkarla dolmuş
İkrar kavil nerde, söz izi vardı.
Alem bilir benliğimden kopmuştum
Haşa Haktan öte, sana tapmıştım
Saçına çiçekten, taçlar yapmıştım
Yaylanın yolunda, haz izi vardı.
Rüsva olmuş gururunda arında
Söz etmemiş gelecekte yarında
Gonca açmaz olmuş, bülbül zarında
Köylerde baharla, yaz izi vardı.
Hani kar erirde, coşup akmaz mı
Gece uzar seven, yola bakmaz mı
Beklenen yuvada, civciv çıkmaz mı
Sitem dolu cilve, naz izi vardı.
Meğer yaşam buymuş, engel yokuşmuş
Demeliki sevda, hüzünmüş boşmuş
Bir gördüm mektubun, ucu tutuşmuş
Gözdeki damlada, köz izi vardı.
Hüseyni okurken, akıp çağlamış
Gülde gözyaşı var, bülbül ağlamış
Son satırı sevda ile bağlamış
Öpmüş mühürlemiş, leb(lez) izi vardı.
Leb; dudak Rüsva;aşikar
İMAM ÖZEL(EMEKİ ÖĞRT)
Kayıt Tarihi : 18.2.2020 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!