Leb-i Nur Şiiri - Hüseyin Çetin

yosunlar kısmetini arar yürek tepelerinden
Leb-i Nur söyle suya ateş değer mi
bu garip yolda baykuşlar inmez gökyüzünden
infilaktır gözyaşım artık ezel geri döner mi

coğrafyanda hüzün korkarım iblisi çağıracak
yıldızlarla umut söyleşmek değildir vakit
bu şiir ki sana Leylâ bile kıskanacak
konuşamıyorum susunca dilimde nurdan bir kilit

artık tutmazsan söze varır mı papatyalar
söyle Nur kim açar şâire gönül kapılarını
yakılmış gemide şahlanınca tüm kaygılar
dindirir mi cemâlin mevsimsiz anılarımı

Leb-i Nur yasak meyve yendi kapa gözünü
ebâbilin künyesinden ölüm vakti yanaşır
uzağında bir can boğazlıyor özünü
yitik düşlerime bilmem kaç şimşek daha sataşır

vapurlar gül topluyor iskelelerden Leb-i Nur
martıların yüzünde rızkın sahnesi oynanır
hilâl kaşlarında bir cenk kopunca vakitsiz
kızıla boyanır gök şâir kalem kuşanır

rüzgâr artıklarımı toplar bu karanlık yamaçta
selvilerde bir görücü kıskançlığı var
yaprakları erince heyhat... sozsuz amaçta
Leb-i Nur'um bu şehir bu şehir seni aşka boğar

gün düşüyor kapkaranlık zemherilerden
söylenecek söze dermân versin gayrı şâir
mâsum bir çift göz sızar aşkın tebessüm vâdilerinden
bu karanlık sokaklarda hayatımı doğumunla bitir

Leb-i Nur yağmur ıslandı kumsallar çekildi içimde
yâverinde namert olanın künyesi karanlık
uçurtmalar düştü şimdi bir bir gözlerimde
gitmeseydin eğer geceye sabah yazardık

yıkılacak şimdi gözlerinde küf kokan tahtım
Leb-i Nur yaslan mısrâlarıma sehpalarla yaşa
güneşe duâ kala yazılırsa şu ikram bahtım
bir dervişim şiirlere söz düşmez dağa taşa

güneş doğarken ankada ki bir Mecnun heyecanıdır
dağlar ardından kopan zelzelerden korkma sakın
Leb-i Nur satırlara düşen falcıların fermânıdır
tutuşmak seyirdir nurdan ırak, nâra yakın

kapanır tenhâlarda yorgun asırlık perde
serden geçilir belki ammâ sılayı geçemem
kefenin kara yüzünde bana sevdâyı vur de
Leb-i Nur gözlerinden öte bir yere göçemem

Stüdyo: Studıo FX
Mix-Editing: Semih Yücel Yücetürk
Vokal: Semih Yücel Yücetürk