Le Yar Şiiri - Ahmet Fatih Karakuş

Le yar.. bırakıp ta gittin
Geride yaşlı bir göz kanayan bir kalp
Aşkınla kaplanmış bir benlik
Koskoca bir yalnızlık bıraktın

Soğuk bir mermer üzerinde üşüyen ben değilim
Benim koskocaman yüreğimde değil
Ama hiç tanımadığım bilmediğim
O hançer gibi vücuduma saplanan sensizlikti üşüyen

Belki dönmemek üzere gittin
Belki delicesine gittin
Belki ağlayarak… belki de isteksizce
Ama o deli yalnızlıkla baş başa bırakıp gittin beni

İster dön ister dönme istersen…
Kahrolası yalnızlıkla baş başa bırak beni..
Yalnızlığın türküsünü söylet bana
Söylerim bende en arabesk duygularla..

Ama gözyaşlarım sana masalımsı gelmesin lee yar
Film gibi de görme yaşamımı
Bu benim kalbimi parçalayıp ta gittiğin
Bir yaprak gibi ortada bırakışın
Ve dönüşü olmayan bir yola bırakışının eseridir
Le yarrr……