Le Memo! Şiiri - Mehmet Cemal Saydam

'Mensur Şiirlerimden...'

Uzaklardan gelir kurşun sesleri.
Hele deki; bu ne haldir Le Memo?
Diyorlar ki; “bu bir tufan, bir talan ki, tarihte yok benzeri,
Bu diyarlar, böyle figan gördü mü ki, de Memo? ...

LE MEMO!

Ömrün tekrarı olsa, bir daha yaşamam…
Bir daha dünyaya gelmem ve bir daha tövbe, bu topraklarda da doğmam.
…

Çünkü; yaşadığımı sanırken ben buralarda, kaç kez ölüp-ölüp dirilmiş ve kaç kez ölümlerden dön-müşüm, hesabını yapmadım.
O hesabı yapamam.
Yapamam anam babam, yapamam…
…
…..

İhaneti, şenlik gibi yaşayanların bize reva gördüğü ölüm, nerde görülmüş ki bedava olsun?
Nerede görülmüş ki, bir kaşık çorbaya, ağu-zehir doğransın.

Ve nerde duyulmuş ki, “ne kadar ceset, o kadar rant. Ne kadar ölüm, o kadar siyasi çıkar ve o kadar itibar! ” diyenlerin, bu kadarı bir arada bulunsun? Ve cümlesi, sırtımızdan geçinsin. Cümle soysuza da itibar edilsin.
Lânet olsun! ...
…
…..

Korku yüklü yüreklerimizle, zaman tabutunun içinde yaşadığımızı sanıyoruz…
Ve o kadar kaderci olduk ki, ömrümüzü tamamlamak için, gün sayıyoruz… Kendi aşımıza, zehir katıyoruz…
...

Hani nerde o yiğitlik? Nerde o Allah adına, vatan ve bayrak adına binlerce yıldan beri, et ve kemikten de öte iç içe olmuş birlik?
Ve nerde bir karış toprak için, aç ve bilâç içilen şahadetlik? ...
...

Her yanımız kan, her tarafımız barut kokusu…
Başımız kumda, sıramızı bekliyoruz… Ve daracık bir hücreye hapsettik ki özümüzü, nefes almayı bile yeterli sayıyoruz.
Bu yetmiyor… Dün feodal yapının doğal üretimi ağadan-şeyhten yana oluşan soygun ve bir ömür boyu süren zulme dayalı vurguna isyan ederken, bugün ne olduğu meçhul soysuz ellere teslime zorlanıyoruz.

Onurlu bir neslin evlâtları olarak, başımız önümüzde, utanıyoruz.
Ve şükretmeye niyetlendiğimiz ağayla şeyhten medet ummaya başlarken, yarınımızdan korkuyoruz...
“Nice ellerde heba olacağız” diye, korku dolu gözlerle de, açık hava tiyatrosunun, donsuzlarını seyrediyoruz. Ve doğacak olan yarınlar, neyi nasıl doğuracak, onu da hiç bilmiyoruz…
Uyanmak gerek.
Uyanmak ve oyuna gelmemek…
…
…..

Sakarya feryat etmekte, Asi ağlamakta…
Fırat ve Dicle, karanlık yarınlara, kaç zamandır yas tutmakta.
Biz halâ da, çirkin bir tiyatronun, iradesiz seyircisi konumundaysak eğer, yarına ümitle bakma hakkına sahip olamayız.
...

“Ağaç, dallarıyla güzeldir” ey dost! Ve bizler, o dalların çiçek veren filizleriyiz.
İster Türkçe, Çerkezce ve isterse Kürtçe söylensin türkülerimiz…
Biz, bu toprakların et ve kemik olmuş tek milletiyiz!

Mehmet Cemal SAYDAM
__________________________________________________________

'Le Memo' başlıklı bu 'mensur' şiirim, 'ATEŞİN KIZI' adlı eserimde de yer almaktadır.