Lazname! Şiiri - Tahsin Koç

Tahsin Koç
1202

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

Lazname!

Pen toğmuşum
İrze’nin Hemşinunden
Pana mevlüt okutmuş
O Merkez Cami’sunden
Pabam beni çok severdu
Hergelene överdu
Pir azıcuk sinirli
Pazen penu döverdi
Pen püyüdüm orada
Oldum pir delikanlu
Paşı çok sert ve tumanlı
Çok sinirli ve asabu
Yemez idim Lazudi
Eve sokmazdım Nohudu
İnatına istertum Puğday ununi
Sen o zaman tanır mıydın peni
Çok haşarı çok serseru
Öylece püyüdüm
Koşar adım yaylara yürüdüm
Pir gün gezerken!
Yolum çıktu mezara!
Ha orada pir; Amuca!
Pakar idu, daşlara
Pende merak ettim, Amucayu!
Niçün pakayusun daşlara?
Peni görünce, Amuca!
Çağırdu yanuna!
Pak uşağım dedu?
Pizim atalumuz!
Ha purada yatayu!
Punların geçmişini
Pilurmusin uşağum?
Hayur teyunce!
Anlatı amuca pana!
Pak uşağım tedi!
Ha purada yatan!
Pirinu vurdu da öldürdü!
Ha bu çok kahramandu!
Taha sonra, Amuca!
Pu toprakta niçün yatar?
İşte orasını anlatacağum uşağım!
Punun öldürdüğü adamlarda.
Ha punu, öldürdü!
Sonunda ne oldi, Amuca?
Orasunu anlayamasun, uşağım,
Pu çok, kahramandu çünkü
Hem vurtu, hemide vuruldi?
Kendi ailesini güldürdi!
Düşmanını ağlattu!
Pek anlayamadum, Amuca?
Geçelim öbürsüne
Pu niye yatar purada?
İşte uşağım oda çok yiğitti
O da hem vurti hem vurldi
Yine anlayamadım, Amuca?
Pu beriki, niçin yatar purada?
Uşağım biraz saburli ol
Çok yiğitler var, sırada
Sen anlayamasun, senin aklı havada
Pak uşağım, gel sana göstereyum!
İşe yaramaz piruni!
Ha burada yatan miskini görürmüsün?
Pu dünyada yaşatuğundan iz yok
Ne yaşatu ne yaşamatu
Çünkü kimse hatırlamaz oni
Niçin Amuca pu niye pöyledir?
İşte uşağım pende sana onu anlatacağum!
Pu herif ne vurdi ne vurildi?
Poşu poşuna, gitti toprağa girdu
Ne silah kullandı, ne palasunu?
Evlatlarının oldu yüzkarasuni
Yiğit deduğun uşağım!
Şan şeref pırakmalu!
Adı her zaman, yiğitlikle anulmalu
Pende hemen hayel kurdim
Püyüyünce adam olacağum?
Nicelerinin poynunu pükeceğum?
Derken yıllar geçti!
Pen oldum, yiğit pir adam
Pir gün iddaya girduk!
Pirkaç uşakla
Ha pu yamçta giden adamu
Kim vuracak deyu?
Kimse cesaret edemedu!
Pu idda üzerine,
Silahumu ateşledum,
O yamçta gidenun!
Pacağını tekledim?
O gün iddayı, pen kazandum
Sevincumden, yerlere uzandum
Asla sevmez idim, pulu parayu
Ayakkabumu silerdum, paçavrayu
Pazen karanlıklaru,
Aydınlatmak içun?
Yakardım parayu!
İşte anladım ki pen artık?
Puralara sığmazum!
Gitmeliyum, pöyük şehre
Ertesi gün karar verdum?
Atladım otobosa!
Yola çıktım, Enkaruya!
Yolda geçerken?
Herkes peni selamlar!
Pazıları selam vermez?
Tabi ki punlar penu tanumaz?
Onlar insanluktan ne anlar!
Enkaraya girerken?
Paktım o meşhur taşına!
Pen ne pileyum, öyle olacak?
Veli çıktı karşıma?
Penim sordu, halile haturumu?
İstesen istirahat et!
Yoksa yapalım, Enkara turu!
Purası hep Müsirman, pek yoktu gâvuru
Pen tedum gezelim şehru?
Çıktık yollara gezerum, pen ile Vali,
Pütün millet çıkmış, pakan, pakana
Pir ara Vali dedi ki, senun ile gidelum
Ha pizum, Paşbakana?
O yabancı sayulmaz, pizum uşaktan!
Ona gitmeyince, pakmak olmaz uzaktan?
Ne ise kırmadım; Valu Peyi!
Çıktık, Paşbakana!
Öyle kabalalık uşaklar,
Pana, pakan pakana!
Pir sürü imza verdum, pana pakan; Pakan’a
Paşbakan dedi, neyi ettün de geldun?
Seni pırakmam asla, uşağum!
Seni götüreceğim, Çumhurpaşkanına?
Ne ise uzatmayalum,
Ertesi gün gittük, Çumhurpaşkanına! .
Peni kapuda karşıladu, Çumhurpaşkanum
Hele pen anlayamadum?
Pu ilgiye, inanun aluşamadım!
Pana dediler gitme purada kal?
Senin onuruna, yemeh vereceğum!
Ertesi gün oldu, kuruldi sofralar
Merak ettum acaba yemeklerde neler var?
Pir paktumki, garipler
Neler yerler, neler
Çok mütevazı, pir sofra
Aslında, hiçbir şey yok sofrada
Merak etimde, sofra'nun
Eksiklerini, saymaya
Pakalım siz de?
Katulacakmusunuz pana?
Çünkü sofrada en temel!
Yemekler pulunmamakta?
Sırasıyla sayalum!
Pir defa yoktur; Lazut ekmeğu?
Pir defa yoktur; Hamsi paluğu?
Pir defa yoktur; Karalahanasu?
Bir defa yoktur; Finduğu?
Yalağuz gördüm, İrze çayunu!
Bir çayla, bu iş görülmez?
Ta işi tepesinde, bu işler yürümez
Hemen karar verdum, dönünce!
Göndereyüm, punları
Pelkide istiyordur, çanları
Sonunda, ayruluk oldi
Tönme vaktum, geldu
Peni uğurladı; Çumhurpaşkanu!
Ta uçağın aporununa!
El salladım, hem sağıma soluma
Uçağa binmek içun
Girmek istedi, koluma
Pen kabul etmedum.
Eyvallah sen yoluna, pen yoluma
İşte uşaklar, pir yolculuk pöyle pittu
Son olarak söylemek isterum punu
Her insan sevildiğuni pilmelu
Hep pöyle olmalu olunmalu

Ankara- 20.02.2013

Tahsin Koç
Kayıt Tarihi : 13.3.2013 15:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Tahsin Koç