Nöbet tutuyor yokluğun kalbimin önünde senin çıkıp gitmeni bekliyor
İlelebet kal n'olursun sen bende inan yaa o geçerse yerine diye içim tir tir titriyor
Lazım olan tek şey sensin bu yüreğe gerisi hep hikaye bırak anlatsınlar onları kim dinliyor
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum duyulmuyor mu sesim senin ordan oysa ki yer gök inliyor
Yanıp yanıp sönüyor ruhum sensizliğe gebe gecelerde içim bir dalgalı bir durgun
Eriyip muma dönüyor umudum azaldıkça ben de hep parçalı bulutluyum
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Tutkunun uzun soluklu harflerle dile gelmesi.Sizi ve şiirinizi kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta