Nöbet tutuyor yokluğun kalbimin önünde senin çıkıp gitmeni bekliyor
İlelebet kal n'olursun sen bende inan yaa o geçerse yerine diye içim tir tir titriyor
Lazım olan tek şey sensin bu yüreğe gerisi hep hikaye bırak anlatsınlar onları kim dinliyor
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum duyulmuyor mu sesim senin ordan oysa ki yer gök inliyor
Yanıp yanıp sönüyor ruhum sensizliğe gebe gecelerde içim bir dalgalı bir durgun
Eriyip muma dönüyor umudum azaldıkça ben de hep parçalı bulutluyum
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
