Laz Kızı ve Kimsesiz Bulut

Caddelerden sokağa sürükleniyor kalbim
Denesem de olmuyor işte
Yapamıyorum
Her sevgi içimde kayboluyor
Çarpıyor gönlümün duvarlarına
Çırpınıyor durmadan
Nasıl anlatsam bilemedim
Kalbimin şu ücra köşelerini
Hani gidersin ya bilmediğin bir şehre
Gidersin hınca hınç dolmuş sokaklara
Ana baba günü olmuş caddelere
Fakat sana bomboş gelir
Yoktur çünkü elini tutan hiçkimse
Bir adres dahi bilmezsin
Sorsan da birine yol yordam
Güvenmek zordur insanlara
"Ya yalnış kalbe esir olursam?" dersin
Ama herseye rağmen güvenirsin
Tek çaren, tek güvencen olur
Belkide o hiç bilmediğim adresteki insan
Karşıma çıkacak o güzel insan sensindir
İşte o ansızın gelen sevgi
Arsız ve yüzsüz sevgi
Kapı çalmaz
Destur demez
Korkuyorum, güvenemiyorum
Ya yalnış adrese, sokağa saparsam?
Sonunda olmadık bir yer,
Beklenmedik bir yar çıkarsa?
Ne ederim ben?
Farkındayım kızıyorsun bana
"Gel, tenimde saçlarının kokusu olsun."
Deyişini her gün hissediyor kalbim
Her şeye rağmen güzelliğin vardı
Güldük, çok güldük
Belkide o an en mutlu kalpler bizimkilerdi
Aynı bankta oturma hayallerini sadece biz kurduk
Belki dünya sadece bizim için döndü
Lakin kalbim sevgimizi karanlığında kaybediyor
Olsun, ne olursa olsun kalbindeki şiirlere
Hiç bitmeyen, tükenmeyen o çocuksu düşlerimize iyi bak!
Elveda sevdiğim!

- Doğum gününü böyle küçük bir şiirle kutlamak istedim...

- Doğum günüm ölüm günüm artık. Yaralı bir kalbim vardı maziden. Sen tamamiyle öldürdün. Merhametine minnettarım. Elveda sevdiğim.

Laz Kızı ve Kimsesiz Bulut