Kaderin de tırnaklarının içindeki
Yeşil çay tohumunun bıraktığı izler gibi;
Laz kızı...
Topukların nasır tutmuş,
Kurumuş toprağın çatlakları sanki;
Özlemin, içinde büyüyen çam fidanı,
Yaz kış eksilmeyen...
Emek fakirin ekmeği olsa da,
Yanında katık lazım laz kızı...
Uzaklardan görünen denizin büyüsü
Sarmalasa da yumak gibi,
Sen yanıbaşında akan derenin büyüsündesin
Laz kızı.
Bu topraklardaki göbek bağın
Mıknatıs gibi yüreğine yapışmış
Kesip atamazsın laz kızı
Sancıların, doğuma hazırlanan kadına eş,
Umutların başka baharlara saklı.
Kaygıların sönmüş mumun kokusunda,
Aşkın,çay tohumunun taze filizinde.
Sen bu toprakların kadınısın,
Terkedip gidemezsin laz kızı!
17.07.2014 İstanbul
Güler Tunalı ErenKayıt Tarihi : 19.7.2014 17:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!