Layık İken Kendi Nefsin Yermeye

LAYIK İKEN KENDİ NEFSİN YERMEYE

Yokken senin sana bile bir hayrın
Ne işin var acep elle âlemle?
Kendisiyle meşgul iken hep gayrın
Yazıp durma ele türlü kalemle!

Yetmedi de seni derdin germeye
Sorar mısın ehl-i fıskı durmadan?
Elyak iken kendi nefsin yermeye
Bu çaban ne pür-telaşla ey nadan?

Veballerin taşar iken fezaya
Seni geçen bir asi mi ararsın?
Müstahakken kendin ağır cezaya
Daha şaki bir Musi mi sorarsın?

Hataların aşar iken kotayı
Ehl-i cürüm insanlardan sana ne?
Şaşırmışken kendin bile rotayı
Gamın mıdır terse dönen anane?

Olamazken sen tövbende samimi
Hangi kula bahsedersin de ondan?
Hükmetmezken sende Hakkın tamimi
Kork der misin bir suçluya kem sondan?

Hükmederken sana hala his heves
Yanlışçıya yapma demek hakkın mı?
Cürümlerin artar iken her nefes
Nasih olmak san hala yakın mı?

İhtiyacın varken daim ihtara
Mürşidliğe soyunmak da ne mana?
Kulak verip senin önce Muhtar’a
Gelmen gerek çok acilen imana!

Meraklıysan şayet hayır yapmaya
Onu önce kendine yap ey gafil!
Meyyal madem nefsin her an sapmaya
Eli koyup kendine bak bay cahil!

Cihat ŞAHİN
30.03.2020-İZMİR