Layık Değilmişim Şiiri - Avni Temiz

Dik durup yürürken hayat yolunda,
Aşkına diz çöküp eğilmişim ben.
Bir başkası varsa eğer kolunda,
Sevilmeye layık değilmişim ben.

Yar diye bir ömür seni seçerken,
Mutluydum aşkınla bade içerken,
Ben senin uğruna serden geçerken,
Sevilmeye layık değilmişim ben.

Yürürsen kumsal da iz bırakırsın,
Mazimde öldüren söz bırakırsın,
Seven yüreğime köz bırakırsın,
Sevilmeye layık değilmişim ben.

Sevseydin her mevsim olurdu bahar,
Eserdi meltemler, yakmazdı ki har,
Şimdi sensizliğin adı sonbahar,
İlkbahara aday değilmişim ben.
Sevilmeye layık değilmişim ben.

30.09.2015