Kalem yazmaktan, gözler okumaktan bıkmadı,
Tıpkı toprağın ölenlere tutkunluğu gibi.
Aşk lâyemut yüreklere sarıldı, hiç usanmadan,
Yaşamla ölüm arası labirentin, şatafatlı gölgesi,
Zafer meşalesiyle peşini bırakmadı.
Ruhun ortasındaki hüzün ordugâhı,
Yalnızlık bayrağını çaresizlik burçlarına dikti.
Hayallerin tepesinde tüm özlem askerleri,
İçinde vuslatı gizleyen, bir çift göze doğru sefere çıktı.
Zamanın vakitsiz bir anında, toprak onu beklerken,
Yarım asır geç gelen, melânkolik duygu cennetinde,
Mavinin ötesi rengiyle, uzun mızrak kirpikleri,
Gözbebeğinde donmuş, buzul taşlarını kırdı,
Sonsuza dek.
Özlenen sevgilinin kalbiyle sarmaş dolaş,
Sıyrıldı labirentin şatafatlı gölgesinden.
Nigar Adak
Dikkat: Şiirlerimin hepsi noter tasdiklidir..! Şair adı olmadan alıntı yapılamaz..!
Nigar AdakKayıt Tarihi : 18.12.2007 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Almanca yayınlanan bu şiirimin türkçe yorumu.
en içten sevgi ve saygılarımla:
rr.akdora
Gözbebeğinde donmuş, buzul taşlarını kırdı,
Sonsuza dek.
harika imgeler
kutlarım usta kalemi
saygılar
TÜM YORUMLAR (2)