Dilimde tüy bitti anlatamadım
Kendi bildiğini okuyor lavuk
Ne kadar tuzladım katlayamadım
Domuz leşi gibi kokuyor lavuk
Yer içer beleşten hesap ödemez
Kırk büklüm eğilir etek öpemez
Yürürken yalpalar doğru gidemez
Kendi gölgesinden korkuyor lavuk
Can çıkar huy çıkmaz soyu illetli
Lavuk lavgarlara olur kıymetli
Hırsızın yanında gezer minnetli
Çıkarına mekik dokuyor lavuk
Özüde sözüde ahvali feyil
Bağlanmaz bir yere çürümüş seil
Utanmak arlanmak umrunda değil
Burnunu her yere sokuyor lavuk
Kayıt Tarihi : 29.11.2020 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!