Lavanta kokuyordu elleri Şiiri - Ömer Gö ...

ki; resmin siyah beyazdı
devamını göremedim beyazından
seni; mendil satarak beslerdim,
sen kendini satmasaydın
olsaydın da bu şehirde...
verirdim hiç düşünmeden,
zor olsaydı da ellerimi,
ellerimi senin ellerinle değişmeye.
sol omzumdaki kuzgun kuşu
haber verseydi geldiğini.
hep; sen olunca içimde,
ağlamak gelir, marifetim...
bilmelisin kavuşan eller
kavuşamaz bir daha,
yamaçlarda açan gelinciklere inat.
rüzgar, toz dolduruyor göz çukurlarıma,
bir anne ölümüne büyütüyor oğlunu,
-oğlunu dedim ama kızını da olabilir-
ama herkes siyahlar giymiş,
bir sen, bir tek sen niye mavi?
özenliydiler, elleri lavanta kokulu.
gözleri gözlemiyordu gözlerini,
ama saygılıydı hepsi...
ayakları kalpleriyle aynı ritmde atıyordu,
özendiler, bir somunu böler gibi,
gömdüler beni, sana sormadan.
özenliydiler,
önce öldürüp; sonra gömdüler.
gömdüler,
lavanta kokulu elleriyle...