Hoşça kal göz bebeğim hiç gidilmemiş bir ülkeye gidiyorum
Bavulumda düş kırıntılarım hasretini büyütmeye gidiyorum
Uzun nevrotik yolculuklardan sonra her duygu nöbetlerinde öfkemi kusacağım bembeyaz kağıtlara parmaklarım kanayana dek
Sen hiç bilmeyeceksin sen hiç görmeyeceksin
O nöbetler ağlatarak gelecek
Her defasında kovalayacağım onları sen hiç bilmeyeceksin
Avuçlarımın çıplaklığına şaşıracak tuzlu gözyaşları
Hoşça kal lavanta kokulu kadın
Kayıt Tarihi : 13.12.2023 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!