Lavanta Kokulu Düş Kırıklıkları

Sana yıldızsız bir geceden
Sam yeli rüzgârlı bir yalnızlık veriyorum
Beynimi kemiren sessizliği es geçiyorum
Bir hafta sonu daha geçti sensiz
Duvarlara anlatıyorum çaresizliğimi
Onlar dinlemekten yoruldu
Ben dakikalarca nefessiz konuşmaktan usanmadım
Odam şimdi lavanta kokulu düş kırıklıkları kokuyor
Oysa sabaha birlikte çıkacaktık bu kapıdan
Bütün gizli saklımızı bu odada bırakarak
Hani birlikte binecektik 7.30 otobüsüne
Hani bir daha aklımıza getirmeyecektik
Anlamsız nasihatleri
Hani senin yerin cam kenarı olacaktı
Benimki koridor tarafı
Anlamsız bir Türk filmi sanıyorum
Bu yaşadıklarımı
Senaryosuz, kurgusuz
Oyuncular kenar mahalleden
Ama yönetmen usta
Ben şimdi bilmem hangi memleketin
Soğuk, pasaklı bekleme salonundayım
Özentisizce hazırlanan bir kahvaltı arasında
Dakikalar koşturuyor herhangi bir saat olabilmek için
Hayalin bitiyor, ölümü özlüyorum
Gözlerim dalıyor uzaklara saatlerce
Sen geliyorsun, uyandırıyorsun
Sen oluyorsun daldığım bütün uzaklar
Sende başlıyor ve bitiyor bütün sonlar

Hiçbir şeye mal olmamış
Bir milli kahraman sayıyorum kendimi
Üç beş eşkıya tutuyorum
Uçsuz bucaksız bir yolda
Yalnızlığı kovalıyorum, hayalini arıyorum
Ölümü özlüyorum
Bir çay molasında bile seni düşünecek
Zamanı buluyorum
Benim kaderimde hep mutsuz biter sonlar
Güler yüzlü bir çocukluğum bile olmadı
Kafiyeli oldu bütün ağlayışlarım
Şimdi sen yoksun ölümü özlüyorum
Korkuyorum artık soğuk bekleme salonlarında
Kendimi unutacağım diye
Korkuyorum yaşamaktan ikinci baharıma
Yaklaşırken
Ben şimdi adresi tarifsiz kırık dökük bir
Apartman harabesindeyim
Bir tek başlama ve bitiş tarihleri belirsiz
Düş kırıklıkları kalıyor senden
Lavanta kokulu odalar, bekleme salonları
Çay molaları yalan oluyor bir dost sohbetinde
Doğru olan susmak oluyor her terk edişte
Gerçek olan benim sana olan sevgimdi
Ona da aklım değil yüreğim hâkimdi

25 MART