Lav Yanması Lal Dil

Koyduğu veda öpücüğü tadında
Sıyrılırken gece
Çirkefliğin azametinden
Çatlayan dudak sızıntısı umut
Kendi kanında boğulur

İntizar yüklü bulut
Mermer ayazda
Sağanağa durur

Tercih vazgeçişse
Emin olmadığından
Söyle!
Nasıl durur bu kan
Nasıl sarılır ufukta
Yürekte atanla
Yazgın aynı kızıllıkta

Lav yanması lal dil
Suskunluğunu bozar mı sandın
Bir çift yıldıza
Ve canını adadığı bakışına

Karınca yüreği etmeyecek
Sahte vefanın kucağına
Körkütük kâinatım
Sığmaz
Preslenmiş hissiyat
İstese de sığdıramaz

Bohçasında düğümlü
Yitik kimliğinin özü
Gizeminde zamanın
Ne çok kördüğümler yüklü

Destan yazsa da sözler
Buz kesiği yürekte
Hebalığına iç çeker ümitler
Gerçekler
Ah… O Gerçekler

Üstüne edilen yeminin kefareti kınında saklı
Hani dönmüşte…
Yüreğine yüreğine
Küflü hançer yemiş gibi

İşte kabullenişin yaslanamadığı
O çökmüş duvarda
Kendi katline ferman yazar
Bir vakit
Ay düşmüş yüzüne
Aşina gözler