Laubali Sevdalar../ Şiiri - Alican Yiğit

Bozuk pusuLaLarLa çıkmışız yoLada haberimiz yok
soquk rüzqarLar ésérkén doqudan qüneye
zırhLarımızı qiymediqimiz haLdé korkmuyoruz yinede
sefaLet içindeyken ruhumuz ızdırapLara boyun eğiyoruz sadece..

bırak göLgemizi bedenimizi zapt edebiLiyomuşuz gibi
muameLe yaparLar harap, ziyan zedeLenmiş sevgiLiLer
muhakkak bir müjde qeLir uzakLardan bir güvercin gagasından
mükafatımız oLur eLbet bir göz yaşı soquk titreme hüzün sonunda
mühLet verseLer biLe toparLamak faydamı eder en müsait zamanda..

yırtık paraşütLerLe atLarken Everest'ten Mariana'ya
demiştim pasakLı çıkar bu LaubaLi sevdaLar
prangaLı yine gözLerim esaretin en acı anında bekLedikLerim
okyanusLarda boquLurken biLe bu kadar acı çekmedim..

ben sana hep zevahir tarafından bakmışım
zira biLseydim içindekiLeri girdiğin yoLa bakmak biLe istemezdim
neden bir hendek yoktuki önümde dönüp gideyim başka yerLere
yaLandı sanki söyLenen onca şey..

içimde gaLeyan bir şey var sanki
hüzünLer diyarında kadroLu gibiyim şimdi
üzüLdükLerime üzüLüyorum asLında üzüLdükLerim boşa
korkma sende iğfaL ettiğini anLatsana
buharLaşıp qitse keşke gözyaşLarımın sebepLeri

perva içinde kaLmış güzeLLiğinin asaLeti
bir dokunuşLa son buLan cesaretimin pençesi
şimdi kanrevan içinde geLeceğin güLüşLeri
beLki sessiz kaLır çığLıkLarım düşLerinde bozar kendini..