Latife Yalnız Şiirleri - Şair Latife Yalnız

Benim sana olan aşkım
Musanın arkadaşı dağ çobanının
Allaha olan aşkı gibiydi
Allahın aşkını dağda taşta bulan
Çoban varya hani
İşte tam onun gibi

Süpürgen geçti
Geçen gün elime
Ağlamak istiyorum
Her sensiz geçen güne
Ağlasam ne fayda
Gelmiyorsun bir türlü işte

Bunaldım yaşamaktan
Hayata ve zamana anlamsizca
Kafa tutmaktan
Bunaldim ben dünyadan
Haz alamadan
Bir insan sevmemeden

Hiç-bir fotoğrafta olmamak
Anadan doğup çıplak kalmak
Üryanca insanca insanlar arasında dolaşmak
İnsan yüzüne bakıp utanmayı öğrenmek

Gelmez olaydım bu hayata
Yaşamaz olaydim yalan dünyada
Ya ben çok taskındım bu insanlığa
Yada insanlık ayak uyduramadı bana
Her gunmu kırılır bir insanın kalbi
Hicmi düşünen olmaz

Bugün yine baktın geçtin bana
Bakma nolur boşu boşuna artık bana
Bak diyorum dayanamıyorum artık
Bu manasız bakışlarına
Son ver artık beni umutlandırmaya
Bir ben doyamadım sana

İşte yaşlanırsın
Bir anda
Haberin olmadan
Dünyaya doyamadan
Yaşamın ne olduğunu
Anlamadan

Kandırıldığımı biliyordum
Ama ispat edemiyorum
İspatada lüzum yoktu
Kalbim ondan soğumuş tu

İşte bu en guzel delildi

Günaydın sevgili ben
Yine uyandın yeni birgüne
Umutlamı beklicem
Sabırsızlıklamı acaba
Kaderin bana
Getireceklerini oysaki geçiciydi

Dibe vurdum ayaklarımı
Belki yükselirim diye
Bekliyorum okyanusun sonunda
Ya bogulacagim
Yada o sular ters dönüp benim
Kurtuluşum olacak