Latife Yalnız Şiirleri - Şair Latife Yalnız

Ne çok yalnızım
Ne çok aldatılmışım
Ne çok seviyorum diyip kandırılmışım
Acaba cokmu haketmişim
Hayretler icindeyim

Çok sıkıldım insanlardan
Bazen yaşamaktan
Dost görünen düşmanlardan
Bindim arabama
Çektim gittim uzaklara
Çıktım bir dağ başına

Yaklaştıkça uzaklaştık
Oysaki ne çok sevdik
Ne çok aşık olduk
Yaşımız kemale ermiş
Biz aşkı bulmuş

Bir kedim var
Beni seven
Birde ben
Varım kedimi
Seven
Birtek insan

İçimde bir yangın var
Öyle bir yangınki
Kocaman bedenimi yakıyor
Yavaş yavaş hemde
Azar azar tüketiyor beni
Almıyormu bu yangının kokusunu kimse

Burnumda tüten kişi
Artık bitti bu sevgi
Bil istedim
Sen beni sana yapışan
Bir kene gibi
Sen varsan ben olan

Yanlış zamandı bizimkisi
Ben sana abi derken
Senin beni sevmende yanlıştı
Sonra aşkını itiraf
Beni kendine aşık etmen
Daha sonra bırakıp gitmen

Yaralı yüreğim
Verin kazma kürek gömeyim
Oysaki el kadardı
Onu öldürürlerken kimbilir nasıl canı yandı

Vay benim Yaralı yüreğim

Birleşmedi gitti senle yollarımız
Yazmamıştı kader seni bana
Peki o halde neden çıkardı seni karşıma
Vay yollarını gözledigim
Adımı diyişini özlediğim
Çırpındıkça yitirdiğim

Yarım kalan aşkım
Gözümde gönlümde aklımda kalan
Beni benden alan
Senin olmadığın heryer zindan
Karanlık
Ben sessizlikte bunaldım