Ben kendi sesimin yorgunuyum
Sen kendi sesiyin yorgunusun.
Susmayi denesek
cözülmeyen bilmece gözlerin.
....................
.....................
....................................
Bir yaprağın düşüşü gibi
Yorgunsa Pazarlar,
Gidelim Sevgilim...
Gece ansızın çıkıp gelecek
Anlatamayacağım içimden geçenleri,
Başucumda uzun hayallerin listesi
Şaşkınlığımla kalakalacağım ortada.
Yatağım soguyacak sabaha karşı,
Avuçlarında ıslık çalar tutkular,
..........................................
.............................
bir adalısın şimdi.
.............................
Sen İstanbul kaldırımlarında
ve kalabalıklarında yürürken,
Ben telaşlı bir martı olurum
Sana yakın ve sana uzak.
Gözlerimde,
Serin Gökkuşağı altında
Bir Işık tozu öpücüğü,
Sınırlarını zorluyorsa Hüzün.
-------------
----------
Gönüllü sürgünlerin kiyisinda
Yüzünde islak gülümsemeler cogalir,
Sevda tarifsiz bir nefrete dönüsür suskunlugunda.
haydi biz basaramadik habersiz gitmeleri,
Tutunamadik bakislarimizdaki cirpinislara
Ben,
Anadolu nun uzak
Kuş uçmaz kervan geçmez
Bir dağ köyünde,
Uzun soluklu düşlerin avcısı
Bir Öğretmenim..
Günlerimizden, gülüşlerimizden
büyük parçaları alıp götürmezdi akıntılar,
bir uçurumun kenarında tutunmasını bilirdik.
.........................................
.......................................
........................
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!