Latif-Habir Şiiri - Muhsin Özalp

Beyin denen varlığa hiç yakından baktın mı
Ne kadar çirkin bir et beleş versek almazsın
O parçan değil sensin kel kafaya soktun mu
Koca gövden beş para onsuz adam olmazsın

Kara ciğer kan yapar ak ciğerle solunur
Yüreği biliyoruz her hayvanda bulunur
Sevinirsek yağ bağlar acı duysak dilinir
Bu şeyin nedenini O bilir sen bilmezsin

Akıl idrâk muamma gösterin de görelim
Sevginin saçlarından on bir belik örelim
Basiret merheminden gel yaraya sürelim
Desem beni kınayıp ölsen bile gelmezsin

Mantık azim irâde kaç okka gelir dersin
Gönülle ferâsetten anneniz turşu kursun
Nefret kin ve izan da söyle hizâya girsin
Dilerim iki gözüm ruhu kaba bulmazsın

Nicelikler bellidir nitelikten dem vurun
Yetiler bir gerçektir anlamak asıl sorun
Bunlar şahsî yetidir lûtfen farkına varın
Niçin vahşet görünce katılası gülmezsin

Yaratan Yüce Lâtîf elbet bir bir bilecek
Melekenin hâlinden Habîr haber alacak
Gârip Muhsin aşkıyla yana yana ölecek
Habîr Lâtîf yoluna doya doya yelmezsin