Bir aşk hikayesi
Eski zaman kokularıyla bezenmiş
Kareleri
Birleştirince
Fotoğrafı ortaya çıkan
Yani
Bu kenti var eden
Acılarıdır,
Hayata sinmiş
İliklerden hissedilen
Bu kenti var eden
Aşklarıdır
Rohê min gîyayê biharê ye
Li bindestê berfa çîya,dîl u bêmecal;
Ez li ber fermana wî her tim kemerbeste me
Mina zarukek berşîrim bêfêm u bê zewal.
Rohê min,bibez e,wek tavîya baranê ye
SATTIM SESİMİ
Sesimi boğazlıyor mahşeri kalabalıklar,
Sattım kulaklarımı başkasına ulak olsunlar,
Yok kendime dermanım
Ben acıdan bir demim
Bir volkana kaptırdım
SEBRA MİN
Sebra min
Tu bêxem ketî nav pel u mewcan,
Avjenî dikî dinav xewn u xeyalan;
Haya te ji bayê felekê nîne.
Sebra min,rabe;
SERWENAZ
Lûleya tifengê, li ser wê, paş ket ji cengê
Bi kirasê heftrengê,ru bi xal u perî rengê.
Esmera şahê zerîya, rû ji rojê, lêv ji qendê
SEVGİ DONDU
Sevgi dondu
Ürperti sardı gönülleri,
Kalbin burçlarında
Tehlike çanları çalıyor şimdi,
Sevda üşüdü
Sevda doladı kemendini
Boyun kıl ince şimdi,
Yar diye kalbimi verdiğim
Gitti başka limana sığındı
Belki vefa etmez ömür
Alır canı ayrı koyar bedenden
YAĞMUR YAĞIYOR
Yağmur yağıyor
Diyarbekir sokakları fırtına, tufan,
Körpe bedenler kentin varoşlarında
Titrek çeneleri ile ekmek dileniyor bir yandan;
Yağmur yağıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!