aynalar las meninas, örtün onları, örtün!
örtün ki görünmesin ayna içinda ayna...
hangisinde eksiğiz ve hangisinde bütün?
bir ayna kendini gizliyor gibi, güyâ,
parçalanıp sırlarıyla bana döner, gülümser;
ve aynalar, bana katlanırken, iyimser;
ev içleri dışarda aynadaki kralın;
her biri bir başka yerde yolculukların...
gidebilsin diyedir aynalardan da biraz;
çıktığı yer aynalar, vardığı yerse sır’ı:
bildiği herşeyleri söylese de aykırı;
kim kimle yer değişir? aynalar? las meninas?
biz Aşk’ız... –kendimize! ve o aynaydı bunca
bencil! sadece kendini gösteriyor... –bakınca! ..
Kayıt Tarihi : 17.2.2001 19:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!