Gönlümün yaban atlarını uysallaştırdın larmina
Sulara karışıp giden gölgelerden ordular yarattın
Çiçekler sana açılıyordu hazanı bahara kattın
Hangi derede berrak bir damla görsem sen sandım
Ey gövdemin en kırılgan dalı larmina
Uyuya kalmış bir kışı avuçlarınla
uyandırdın
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta