Son tren, son otobüs...
Güneşin sırtında çömez ellerim
Ve Lâra'nın gülüşlerindeki kavis...
Son vagon, son koltuk...
Lâra'nın gözlerinde matem kuşları
Lâra uzak uzak bir yorgun deniz
Dudakları ıslık ıslığa ve yalnız
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
sizlere bir şiir tadı verebildiysek ne mutlu bizlere... Lara'nın gözlerinden selamlıyorum.... saygılarımla,muhabbetle kalın efendim...
Değişik bir anlatım ve güzel bir şiir...
Benim hoşuma gitti...
kaleminize sağlık sayın Sedat Emrem...
SÜPERDİ YÜREĞİNİZE GÖZLERİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta