Ay yükseldi lara,
sürgünüm kalbinden.
Kalp krizleriyle bölünüyor bütün düşlerim.
Bilirsin yalnız çocuklar,
hep ölmek ister.
Yorar, kırar minik kalplerini,
elleri bırakılmışlıkları.
Melek uykularını sarsar her gece,
soğuk kurt ulumaları.
Bir aziz bile teskin edemez ruhlarını.
Artık benim için hayat bir ağrı lara.
Sensiz bu buzlar ülkesinde,
yoksul ve yalnızım.
Dinmeli bu ağrı lara.
Dönüp geçen çocukluğuma,
bürüyerek sarı saçlarını bedenime
uzak mavi gözlerine gömülmeliyim.
Ay yükseldi lara,
Sürgünüm kalbinden.
Terkedilmiş şehirler gibiyim.
28 Eylül Ankara 2002
Engin KahramanKayıt Tarihi : 28.9.2002 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Kahraman](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/28/lara-dr-jivagoya-ithaf.jpg)
gibiyim. * Sonsuz kutluyorum.
* 10 Antoloji Yıldızı *
Bir deniz ülkesinde,
Yasayan bir kiz vardi, bileceksiniz;
Ismi Annabel Lee;
Hiçbir sey düsünmezdi sevilmekten,
Sevmekten baska beni.'ilk beğendiğim şiirlerden di 'annabel lee' ...
şimdi senin şiirinde de aynı hassaslığı,ince ve güzel anlatımı gördüm.
başarılar.
zamanlar üstü omanın bir yolu da bu değıl mi... basarılar.....
Siilerinize hayranim, tebrik ederim.
Basarilarinizin devamini dilerim.
Nursena
TÜM YORUMLAR (6)