Lappasına Aşktı Şiiri - Kenan Aydın

Lappasına bir aşktı bizimkisi.
Cumartesi günü başlayan,
Pazara varmayan.
Evli evine,
Köylü köyüne gibisinden.

Yol göstermeye gerek var mı?
Dere, elbet denizini bulacaktır.
Hiç su, yokuş yukarı akar mı?
Ya da suya nasıl kement vurulacaktır?
İşte öylesine aktık birbirimize.

Biz söyleyemedik o sözü.
Ne ellerimiz, ne gözlerimiz buluştu.
Birbirine bakıp durdu,
Bir çift gönül gözü.
Biliyorduk ki:
Bugünümüz vardı, yarınımız: Mahşer.
Dost bildiklerimizin
Kalplerinde saklıymış şer.
Iskaladık biz:
Kabil'i kaatil eden özü.

Eksik kalmış aramızda bir şeyler.
Gönüllerimizin kilidi sağlam olsaydı,
Dost neyler, düşman neyler;
Dağ neyler, orman neylerdi.
Ruhlarımızı kavuruyor şimdi,
Adem'in Havva'dan önceki yalnızlığı.

Bizim aşkımız,
Dere kadar bile olamadı.
Sözlerimize vuruldu pranga.
Hoşça kal demeye bile gerek görmedik.
Evli evine,
Köylü köyüne cinsinden,
Lappasına bir aşktı bizimkisi.

18.8.2006 10:00