“Lanetli Süpürge”

İlhamımız süpürge ancak konumuz farklı,
Biz şair(!) olur muyduk olsa idik varlıklı?

Yaşam ilkel olunca dertler azalıyormuş,
Süpürge gibi şeyler şiir(!) yazdırıyormuş…

Sığmadığından olsa süpürge ortalıkta,
Konulacak yeri yok sıkıntımız ayyukta…

Gördüğü iş fazla da olsa yer bulunmuyor,
Nereye koyarsan koy manzara bozuluyor...

Ayağımın altından başka da bir yeri yok,
Her çeşit plan düşündük yerler aradık çok çok…

Evde rafımız da yok oturduğumuz yer dar,
Faydasından daha çok verdiği büyük zarar…

Bu şahsi barınağım ev, denilebilirse,
Az biraz ahırımsı idare edilirse…

Gerçi kiracısıyız yarın bu da olacak,
Rab’bimiz acıyacak ev sahibi yapacak…

Çünkü planlarımız var bir ev yapma hayali,
Ruhsatı bulunacak, imarlı, ihaleli…

Yirmi metre karelik ev yetindirecektir,
Üçe iki odamız bizi üzmeyecektir…

Bir buçuğa bir buçuk giriş için aralık,
Bir buçuğa bir buçuk banyo ve ihtiyaçlık…

Bir buçuğa üç metre mutfak yeterli olur,
Bir buçuğa iki de salonumuz uygundur…

Yani toplu olarak üçe yedi edecek,
İçinde beş dikdörtgen fazlasıyla yetecek…

Komşu bulunmamalı, üstte kat olmamalı,
Etrafımız boş yerler ile donatılmalı…

Garibanlığımızdan komşu olmasın, dedik,
Hep sömürülüyoruz bu yüzden istemedik…

Salon bile yapmışız çayımızı içsinler,
Kedi var denilince zaten gelmeyecekler…

Salonum mescit gibi tertemiz döşenecek,
Temizlik hususunda, taviz verilmeyecek…

Mutfağımız bile var işe yarayacaktır,
Dolap konulabilir ocağım yanacaktır…

Pek bilmediğimizden yemek pişiremeyiz,
Üç beş çeşit biliriz belki de üşeniriz…

Kahvaltı yapmaktayız yalnız çay kaliteli,
Bol şekerli içeriz ki bize seviyeli…

Yemek olmadığından kahvaltılıklarım var,
Beyaz peynir bulunur gider bir kilo kadar…

Hepsini biz yemeyiz dostlarımız bulunur,
Çorapsız ayaklarım yünlü giyinmiş olur…

Bize sürtünürlerse peynir atmak gerekir,
Rab’bimiz gönderiyor vermek gerekecektir…

Diyoruz, mutfak ayarlanmış size tahsis edilmiş,
Çıkış yollarınız var sizlere düzenlenmiş…

Mama, dersen tepside suyumuz damlıyor çok,
Damlatma sistemleri karışanımız da yok…

Bunu anlamıyorlar Arapça bilmiyorlar,
Ne anlatırsan anlat peynir dileniyorlar…

Günlük göz haklarından peynir istemekteler,
Geçen mutfağa yığdık bakıp da yemediler…

Maksat, ayağımızın altında olacaklar,
Bir kısmı canavar ama saldırmayacaklar…

Oturduğum yer ise tam kapının dibinde,
Bir gün film çevirmiştik izlerseniz filmde…

“Kedi Babası” filmi evimizin içinde,
Anlattığımız kapı masamızın dibinde…

Mutfağım da görünür üç beş de kedilerim,
Film, evimizde geçer bunu da belirteyim…

Neyse peynir, dedik biz, yerlere atmaktayız,
Her hayvan kapıp yerken huzurlu olmaktayız…

Yer batıyor mu evet önlem de alıyoruz,
Bazen naylon seriyor bir düzen kuruyoruz…

Bizde ince naylon çok metreyle alınmışlar,
Şu bebek naylonları serilebiliyorlar…

Ancak hayvan sevmiyor naylondan hoşlanmıyor,
Yırtıp parçalıyor ve bu şekil dayanmıyor…

Bir süpürge bulunur konulacak yeri yok,
Dikine de olmuyor sıkıntı veriyor çok…

Yere yaslamalı ki üstünde oynasınlar,
Kullanırken alırsan sorun oluşturmazlar…

İşte sıkıntımız şu iş peynir meselesi,
Naylon süpürgenin her işi mundar etmesi…

Peynir tak üzerine düştü mü kirleniyor,
Kedi, peynir beklerken peynir de kayboluyor…

Ardından karıncalar etrafta toplanıyor,
Süpürgemiz yüzünden şahsım sinirleniyor…

(2011)