döşü yırtık harflerle sırnaşır acı
çığlıklardan taç yaptığında rüzgar
hesapsız savrulur ömür külü.
orospuların naklettiği sayrı gülüş.
çığlık senfonisinin eşiklikte unuttuğu melodi
hiç bir şey eskisi gibi değil artık
namus çağında değil insanlık
en kirli rengin beyaz olduğunu söyle bana
Kayıt Tarihi : 5.12.2007 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben, ebem kuşağının altında
gözlerimi yumdum
yudum kirpiklerimi
istediğin yerden kaç
yaktım ikindileri
'nasılsın' der mi serçeler
bilmiyorum
ve artık anlıyor gibiyim
ölülerin gülümsemesini...
...'
TÜM YORUMLAR (1)