Gün isterik bir kadın gibi
Bırakırken kendini kentin kıllı kollarına
Astfalt kokulu kentten ağır bir parfüm yükselir
Kent buram buram amonyak kokar
Sokaklar belsoğukluğuna yakalanmışcasına
Oluk oluk insan boşaltır kentin kasıklarına
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
bir ay boyu günde bir simitle yaşadım hocam... böyle demişti öğrencim. aynı lanetli şehirdeydik.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta