LANETLİ İSRAİL
Biz gittik o kutsal diyardan,
Vampirlere, çakallara kalmış meydan,
İçtikçe mideleri dolmuş irin ve kan,
Lanetli İsrail söylüyorsun her gün yalan.
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ben tüm ruhumla savaşı sevmedim ki anlamlı çalışmanızla bana okunmaya değer bulunmayan ah filistin şiirimi hatırlattınız kutluyorum+10 saygılarımla...
Ah Filistin! !
Bilirim birazdan topa tutulacak yurdumun dört bir yanı
ölüm sirenleri karışacak hiç rüzgarsız saçlarıma
ölüm kokuları arasında anamın elinden kayıp gidecek ellerim
Kapatın göğün tavanını uçurtmalarım kapatın
kesin tankların önünü sert rüzgarlarla
ceplerinde ebem kuşaklarının doğmadığı
sessiz bahçelerde güllerin ağladığı
daha ağzında emziği olan bebeleriz biz
ah misketlerim ucuz şekerlerim
filistinde solan bir nefesim şimdi
kara bulutlar kan damlatırken yüzüm dünyaya gömülü
çocuklugum inerken topragın derinliğine
bir yudum nefeslik gün vurgununda
savrulduk kurşun gibi yurdumun alanlarına
uzak ülkelerde kardeşlerim lunapark atlıkarıncalar
sokak ortasında vuruldu çocuk gülüşlerim
yavru bir serçenin acıyla kanat çırpışıyım şimdi
çok büyük gözlerimize yaşlar doluyor
burası filistin acı bir yudum
karardıkca kararıyor ortalık
sağım solum insan sesleri
azalıyorum karanlıgın içinde
ellerimiz yüzümüz kanıyor
öldürüyorlar masum çocuklugumuzu
ayakta tutmuyor artık beni gözlerim
toz duman şimdi bedenimiz
cansız bir resimiz şimdi sokaklarda
çığlıklarım çağlarda duyulmaz
güneşi yaralı artık ülkemin
bebeklerin feryadı dolduruyor kuş yuvalarını
insanlar yaşlılar masum çocuklar
ten ter içinde can çekişir ağıtlarım
her yer ceset kokusu
taşlarda isimsiz mezarlarla çevrilmiş yurdum
bizi öldürüyorlar günün her saatında
çiçekler gibi soldum
topraklar kandan deniz
mutlulugum öksüz ve kimsesiz
f i l i s t i n
k a n
a g l a r k e n
k i m s e k i m s e y i
d u y m u y o r
y ı r t a r a k
g e ç i y o r
i ç i m i z d en
k u r ş u n
s e s s i z l i ğ i
v e
b i z
ö l ü y o r u z
e y i n s a n l ı k...............
Emel Can
yürekten dökülen dizeleriniz ne kjadar güzel anlatılmış haz aldı sizi gönülden tebrik ediyorum.
Selamlar...
İnsanlıkla bağdaşmayan katliam.
Kutlarım sayın Yaşar, çok güzeldi.+10
TUTARLI,ANLAMLI GÜZEL BİR ŞİİR.ÖFKE VE HÜZÜN ŞİİRİN TAMAMINA YANSIMIŞ.İMANLI,VATAN SEVER YÜREĞİNİZE SAĞLIK;İBRAHİM BEY.KUTLUYORUM.
Babillilerden başlayarak tarih boyunca bulundukları topraklarından fitne ve fesat çıkardıkları için sürekli sürgün edilen,Kur'anda lanetlenmiş olarak bahsi geçen İsrailoğullarının siyonist amaçlı zalim fasıklarına Rabbim kahhar sıfatıyla kahretsin...Bunlar insanoğlunun yüz karası ve kandökücü zalimleridir...bunlar yeryüzünde sürekli fitne ve fesatın ana nedeni olmuşlardır.onlar kendi peyganberlerini katletmiş lanetli bir toplumdur.
İşte bugün kuşattıkları Gazzede aç ve susuz bıraktıkları Filistinli kardeşlerimize yardım için dünya insanlığının birleşerek gönderdiği sivillerden meydana gelen yardım gemilerini uluslararası akdeniz sularında gece yarısı haince ve zalimce saldırarak dünya insanlığının kanını dökmüştür...siyonistlere milyonkere lanet olsun.nefretle kınıyorum.bu olay inşallah dünya siyonizminin içyüzünü ve maskesini düşürmeye bir vesile olur da dünya insanları bu siyonist ve onların uşakları masonların dünya üzerindeki pis amaçlarını daha iyi tanımış olurlar.
Ustaca ve emek verilerek yazılmış çok anlamlı ve güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok çok güzeldi..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10.
akçaydan selam ve saygılarımla.
İbrahim Yılmaz
*********
** ATLAS **
Şiir ve şarkı sitesi eserlerinizi paylaşmak için sizi bekliyor.
** ŞİİRLERİNİZİ
** ŞARKILARINIZI
** SESLİ ŞİİRLERİNİZİ
** VİDEOLARINIZI
** RESİMLERİNİZİ
** VE DİĞER TÜM ESERLERİNİZİ
Sitemize KAYIT OLUP, DUYURULARI okuduktan sonra paylaşabilirsiniz.
www.atlassiir.com
http://www.atlassiir.com/atlas/
GÜNDEME YARAŞIR,ANLAMLI VE DUYARLI ÇALIŞMANIZI KUTLUYORUM..
Bu şiir ile ilgili 56 tane yorum bulunmakta