Lanetli... Şiiri - Mehmet Tunçer

Biliyor musun..
Ben diye biri yok aslında
Dünyaya gelişimde külliyen hata
Öylesine işte…
Ben iki kelimeyi yan,yana getiremem ki
Şiir yazmakta neyin nesi.
Yazdıklarımsa bilmelisin ki benim değil
Ali,Veli az birazda Osman’ın yaşamları ….
….yani anlayacağın onlar yaşar ben yazarım…
Ben nereden bileceğim gidişini
Sen bana hiç gelmedinki…
Ben hep senin onlara gidişini yazdım
Ne çok isterdim beni terk etmeni….
…..AMA BANA HİÇ GELMEDİNKİ…
Çocukken düşmüşüm ya erik ağacından
İşte o an yitirmişim duygularımı…
Ayrılık şarkıları hiç ama hiç koymaz bana.
Özlemlerimse bir adım ötemde son bulur.
Umutlarım dersen hiç olmadı.
Yokluğunu hiç düşünemedim
Gidişin ide hayal bile edemezdim
Sen bana hiç gelmedinki…
Öyle lanet bir gecede doğmuşum ki
Kimseler sevinememiş dünyaya gelişime…
Suladığım fidanlar kururmuş
Deveyi bile devirirmişim baktığımda.
Ellerimin dokunduğu güller solar
Hangi derede yıkasam ellerimi mundar olur
Nefessiz kalırmış balıklar.
Serçe kuşları bile beni gördülermi,
Ateşli aşklarını yarıda kesip kaçışırlar…
Tüm güzelliklerin duruşu gibi,
Sende uzak dur benden
Gelme..gelme..
Bulaşma lanetli yalnızlığıma…