Lanetler Kokan Keşkelerim

Lanetler kokan keşkelerim
zehirli bir yılan gibi salar zehirini
ruhuma
gönlüme
ömrüme
bitirir bedenimi sinsice

Kalıp yok oluşlar çağlar içimde
sarıp,sarmalayan korkular
uykumu böler acımasızca
ve bırakır beni sallantıda

Bölük,börçük olmuş ekmeğim
paylaşabileceğim iki yüreğim
verebileceğim neyim kaldı kaderim
çek ellerini üzerimden korkudan titremekteyim

Zindan nehirlerinde çırpınan gözlerim
tutmaya çalıştığım
ama elimden kayan geleceğim
geçmişe yenik düşmüş zavallı yüreğim
hasta yatağımda
çaresizce ölümü beklemekteyim

Kurtaran olmuyor
elden tutana hiç rastlanmıyor
kendinde yaşıyor herkez
seviyorum diyor
ama hep lafta asılı kalıyor

Konuşmaktan kaçan diller
gerçekleri dipsiz kuyuya bırakıyor
kendi hayatlarına çekildiklerinde
sen ne oluyosun diye düşünmüyor

kimsesiz sin kızım
yanlızlık bile senin yanında
çoşkuyla çağlar
ümit etme
hayal kurma
ve hiç bir şey isteme
hayattan
seni duyabilecek
elini tutabilecek
yüreğinde taşıyabilecek
düşünecek
insanoğlu yok bu dünyada....