Lanetlenmiş Alınyazım Şiiri - Mehmet Kar ...

Lanetlenmiş Alınyazım

Kaç kurşun da ölür insan
1,2...
Yeter bu rakam bence.

Şöyle bir beden düşün.
Uyuyor, uyanıyor, el yüz yıkıyor, gün içinde halsiz düşmesin diye kahvaltı yapıyor.
İkindi saat 4-5 gibi elleri ayakları titremesin diye öğle yemeği yiyor.
Akşam da 2-3 bira,
Yanında mezesiyle,
Doyuruyor karnını.
Musmutlu,
Öyle değil, öyle görünsün diye.
Hüphüzünlü.

Sonra durgunlaşıp, yalnız başına kalınca,
Açıyor defteri.
Ölüyor tekrar.
Diriltiyor inadına kendini.
Bir kez daha öldürüyor.
Pes ettirene kadar.

Tatmin etmiyor ki bu beni.
Ben haz alamıyorum.

Gerçekten kaç kurşuna ölür insan.

Kurtuluş gel al beni.
İkinci bloğun arka tarafında sümüğümü çekiyorum.
Tütünsüz gelme, iki de bira al gel.
Hava soğuk ceketini de giy.
Beni onsuzluk titretiyor ama,
Hissediyorum hava soğuk.
Giy şişme ceketini de gel.

Söyle şimdi bana cevap ver.
Kaç kurşuna ölür insan,
-oğlum ben öldüm, iki kere öldüm.
Bir öldürdüler yetmedi,
Anlaştılar sanki,
İkincisi de çekti tetiği aşk diye bir şey var diyen kalbimin ortasına.

Ben sevmem uzun şiirleri normalde.
Yetmiyor ama.
Sığdıramıyorum aralara kelimeleri.
Yutturup, hissettiremiyorum.
Bana bile yetmiyor.
Ben yokken hissederim oysa.

Kurtuluş çabuk ol,
Müzik beni alıyor iyice içine.
Üzeceğim birilerini yetiş,
Mantıklı adamsın vardır bana verecek aklın çabuk ol.
Şişme ceketini giy koşarak gel buraya.

Ne düşündüm biliyor musun?
Çabalamama gerek yok,
Unutmak için seni.
Unutursam çünkü,
Seviyorum, güveniyorum tekrar.
Yırtıp atılıyorum bir kenara.
Parçalarımı eksik de olsa buluyorum,
Tamam ben toplandım bu sefer dediğim anda.
Yıkıyor, yakıyor beni sevdiklerim.
En iyisi acıyı ölene kadar zaptetmek.

Değerli okurum Seval.
Aldırma sen bu dediklerime,
Kafam dumanlı biraz da ondan böyle diyorum.
Sen iki üç gün sonra girer okursun yine bu şiirimi.
Sonuna geldiğinde sıkılmamış olacaksın ama ben sevmem uzun şiirleri.

Kurtuluş giy de gel şu lanet olası şişme ceketini.