Lamia, ömrümün bal tadı anısında
Çok geç rastladım, sana
Daha evvel tanısaydım
Neredeydin a güzel, neredeydin Lamia?
Kırkların İstanbul'u hortum var, gökyüzünde
Sanki kuşlar ağlıyor, sanki hepsi hüzünde
Sende farklı bir eda, bir başkalık yüzünde
İyi ki gördüm seni, iyi ki geldin, Lamia
Kızkulesi önünden kayıklar geçiyorken
Salacak'ta sahilde demli çay içiyorken
Sildim, eski aşkları ben, seni seviyorken
Birkaç tatlı lakırdı eyle, bana Lamia
Hakkı, vapur sesleri ayrılırken limandan
Sandım, kopup gelmişsin bana eski zamandan
Gözlerin o gözlerin ben asker, sen kumandan
Emrine amadeyim, aşığınım Lamia.
Kayıt Tarihi : 21.1.2021 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gazetede, günün tarihi köşesinde 1940' lı yıllarda İstanbul'da olan büyük bir hortum ve fırtına ile ilgili yazıyı okuduğumda gönlüme düşen bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!