Lamı-cimi Yok. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

Kalpte yerin olmasa, düşer miydim peşine,
Yada çaresi olsa, içimdeki korkunun,
Bu gün artık, canımı, taksam bile dişime,
Biz ayrı olamayız, lamı-cimi yok bunun.

Olasıdır sen beni belki kınayacaksın,
Belki de iğneleyip, tekrar sınayacaksın,
Her ne etsen, karşında, hep beni bulacaksın
Biz ayrı olamayız, lamı-cimi yok bunun.

Fallarda gene çıktı, yıkıcı ayrılıklar
Zamanı belli değil, ay mı, yıl mı, ne kadar,
Dinmedikçe ruhumda karmaşık fırtınalar,
Biz ayrı olamayız, lamı-cimi yok bunun.

Sen aldırma her söze, bırak eller söylesin
İsteyen deli bunlar, isteyen mecnun desin,
Bu nasıl sevgi diye, dilindeyken herkesin,
Biz ayrı olamayız, lamı-cimi yok bunun.

Hissediyor gibiyim nefes alışlarını
Yüreğime doğuyor, çatmışsın kaşlarını,
Söyletme ter basıyor, şu an avuçlarımı,
Biz ayrı olamayız, lamı-cimi yok bunun...